وقتی کلمه ربات را می‌شنوید چه تصویری در ذهنتان تداعی می‌شود؟ آیا ربات‌های آینده چیزی شبیه به انسان هستند که روی دو پا راه می‌روند یا موجودی مکانیکی که با روش‌های دیگر حرکت می‌کنند؟

علم رباتیک هرچند یک علم جوان است اما در دهه‌های اخیر به پیشرفت‌های چشمگیری دست یافته است و زندگی ما را از جهات مختلف ساده‌تر کرده است اما ذهن کنجکاو انسانی همیشه به دنبال پیش بینی آینده است و علاقه‌مند است بداند که ربات‌های آینده چه شکلی خواهند داشت. آیا ربات‌ها روز به روز شبیه به انسان‌ها می‌شوند و می‌توانند روی دو پا راه بروند یا این که این علم در جهتی دیگر توسعه خواهد یافت؟ در ادامه همراه مجله دلتا باشید.

رویایی به نام ربات‌های انسان نما

پروژه ربات‌های انسان نما یک پروژه ناموفق و بیهوده در زمینه هوش مصنوعی بوده و در واقع دنباله‌ای از تلاش انسان برای ایجاد حیات مصنوعی با ظاهری شبیه به خود بوده است. اگر در خیابان از کسی بخواهید که یک ربات معروف را نام ببرد احتمالا پاسخی مثل ترمیناتور یا ربات‌های فلزی دوپا از جنگ ستارگان و دیگر داستان‌های علمی تخیلی معروف دریافت خواهید کرد و هیچ کس به نام‌هایی مثل Tesla Model X یا Cassini اشاره نخواهد کرد. این‌ها ربات‌هایی هستند که با معیارهای داستان‌های علمی و تخیلی همخوانی ندارند اما کارهای مفیدی برای بشریت انجام داده‌اند که آن‌ها را شایسته شناخته شدن می‌کند.

ذهنیت ما در مورد ظاهر و شکل ربات‌ها بطور کلی توسط فرهنگ عامه و داستان‌های علمی تخیلی شکل گرفته‌است و جالب است بدانید که کلمه ربات برای اولین بار در سال ۱۹۲۰ در یک نمایش به نام R.U.R استفاده شد تا مفهوم حرکت مصنوعی را شرح دهد.

از آن زمان تاکنون حس برتری طلبی انسان‌ها ذهن آن‌ها را به این سمت هدایت کرده‌است که ربات‌ها و موجودات مصنوعی هوشمند باید ظاهری شبیه به انسان داشته باشند.

ربات های زمان آینده

حقیقت این است که ربات‌های آینده قرار نیست مثل C3PO (همان ربات طلایی از مجموعه جنگ ستارگان) روی دو پا راه بروند چون راه رفتن روی دو پا هرچند برای انسان‌ها بسیار ساده است اما ایده‌آل‌ترین و کاراترین روش برای حرکت نیست.

انسان‌ها هزاران سال است که روی کره زمین حکم فرمایی می‌کنند و به همین دلیل تصور می‌کنند برترین موجودات آفریده شده هستند و اگر قرار باشد موجودی مصنوعی روی زمین خلق شود باید ظاهری شبیه به انسان‌ها داشته باشد.

مغزهای رایانه‌های هنوز فاصله زیادی با مغز انسان دارند و ده‌ها سال زمان لازم است تا بتوان این مدل حرکت را به این مغزهای مصنوعی آموزش داد. به همین دلیل است که ربات‌های انسان نمای امروزی تنها می‌توانند مسافت‌های کوتاهی را روی دو پا بپیمانند و اگر با مانعی مثل در و پله روبرو شوند سرنگون می‌شوند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب بزرگترین دره منظومه شمسی را در مجله دلتا بخوانید.